Schoolplein
Het is zo
stil op het plein
In de aula
tussen leeftijdsgenoten
zijn
gezichten met blauw licht overgoten
van kinderen
die in hun eigen wereld zijn
Een flits,
een trilling, verslaafd aan het zien
Het algoritme
houdt voor hen bij
Wat zo leuk
is en wat voorbij
Kijk weer een
leuke meme
Niet meer de
tikker willen zijn
Maar als een
bij in een digikelk
slurpend aan
virtuele Jansalimelk
Het is zo
stil op het plein
Piet Rovers
Een heel mooi bezonken gedicht. Het vraagt om een glimlach, maar het roept vooral een wrang en treurig gevoel op. Goed getroffen!!!
BeantwoordenVerwijderenHet is gewoon niet gezond, al dat geloer op die telefoons, behalve vierkante ogen krijg je er ook nog een bochel van, een telefoonbochel. Dat wil je toch niet!
BeantwoordenVerwijderenLeendert
Heel treffend! Ik snap alleen de ‘neme’ niet … maar dat doet niets af aan de, toch wel trieste, boodschap
BeantwoordenVerwijderen